Αυτές τις δύσκολες και περίεργες μέρες που περνάμε, πρέπει να καταλάβουμε κάτι πολύ σημαντικό. Τα 800 ευρώ που παίρνουμε από το κράτος δεν είναι μέρισμα. Δεν είναι χρήματα που περίσσεψαν και το κράτος τα μοιράζει σε διάφορους δικαιούχους. Είναι ένα μέτρο στήριξης μέχρι να περάσει αυτή η επιδημία. Αυτά τα χρήματα, ίσως αργότερα να τα πληρώσουμε διπλά, μιας και οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην οικονομία της χώρας μας μπορεί να είναι μεγάλες.
Παρακάτω, θα προσπαθήσω με απλά λόγια να διατυπώσω κάποιες σκέψεις και τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε και εμείς όλοι με τον τρόπο μας.
Μιας και καθόμαστε όλοι σπίτι, ή έτσι υποτίθεται τουλάχιστον, καλό θα ήταν να σκεφτούμε τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας για να μπορέσει να λειτουργήσει η αγορά πάλι όταν με το καλό ανοίξει και να βρει ένα ρυθμό. Σίγουρα και πριν τα πράγματα δεν ήταν τέλεια, αλλά ένας ρυθμός ανάπτυξης υπήρχε. Έστω και μικρός. Να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε και να μην περιμένουμε από την κάθε κυβέρνηση να κάνει κάτι για μας γιατί έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Ήδη περάσαμε πριν λίγα χρόνια μια μεγάλη κρίση που είχε μεγάλο αντίκτυπο στις ζωές μας και ακόμα δεν είχε καλά καλά ολοκληρωθεί.
Εννοείται ότι το σημαντικότερο όλων είναι ξεπεραστεί πρώτα το πρόβλημα που απειλεί την υγεία μας. Από κει και πέρα όμως, υπάρχει και το αύριο. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε;
Αρχικά, πρέπει όλοι οι πολίτες να δώσουμε έμφαση στις τοπικές αγορές. Πρέπει να τις στηρίξουμε. Πρέπει να στηρίξουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα μαγαζιά της γειτονιάς, είτε αυτά πωλούν ρούχα, είτε κοσμήματα, είτε ηλεκτρικά ήδη και ούτω κάθε εξής. Αυτές οι επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι. Καλό είναι το ιντερνέτ δε λέω, με ένα κλικ όλα είναι στην πόρτα σου, αλλά θα μπορούσες να διαθέσεις ένα μέρος του κεφαλαίου σου στην τοπική αγορά της πόλης σου. Θα μπορούσες να ψωνίσεις 2-3 πράγματα από το μπακάλικο της γειτονιάς σου παρόλο που οι τιμές μπορεί να είναι καμιά φορά ελάχιστα παραπάνω γιατί πολύ απλά το μπακάλικο δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και να βάλει προϊόντα κάτω από τις τιμές κόστους γιατί μαζί με αυτά αγοράζεις και ένα σωρό άλλα. Προς Θεού, δε λέω να μην πας και στο σούπερ μάρκετ, άλλωστε και εκεί υπάρχουν εργαζόμενοι που αγωνίζονται να ζήσουν τις οικογένειές τους. Αυτό που λέω είναι να διαθέσεις κάτι και για το μπακάλικο της γειτονιάς σου.
Επίσης οι συνταξιούχοι και οι υπάλληλοι, είτε είναι στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να καταλάβουν τους λόγους για τους οποίους πρέπει να στηρίξουν τις τοπικές αγορές. Πρέπει να καταλάβουν ότι κάθε μία επιχείρηση που βάζει λουκέτο, έχει αντίκτυπο στο δικό τους μισθό. Φάνηκε πριν μερικά χρόνια, θα φανεί και πάλι αν δεν αλλάξουμε λίγο την ιδεολογία μας. Το κράτος κάνει τους υπολογισμούς του και αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις να εισπράξει φόρους, θα βρει άλλους τρόπους, όπως η μείωση των μισθών και των συντάξεων.
Εφόσον λοιπόν το χρήμα «γυρίζει» μέσα στην τοπική αγορά, δημιουργείται μια ροή που βοηθά και τις επιχειρήσεις διασκέδασης και εστίασης όπως οι καφετέριες, τα εστιατόρια και ο κινηματογράφος να ανταπεξέλθουν, να γεμίσουν με κόσμο και να μας προσφέρουν απόλαυση αλλά και περισσότερες θέσεις εργασίας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η οικονομία είναι μια αλυσίδα και κάθε κρίκος της είναι πολύ σημαντικός. Πρέπει όλοι να ενεργοποιηθούμε και να φροντίσουμε για τον τόπο μας.
